Φίλοι Καθεδρικού Ιερού Ναού Αγίας Γλυκερίας Γαλατσίου
ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΑΓΙΑΣ ΓΛΥΚΕΡΙΑΣ ΓΑΛΑΤΣΙΟΥ - agiaglykeriagalatsiou.blogspot.gr
Σελίδες
- ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ
- Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΝΑΟΥ
- ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑ
- Ο ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ
- ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
- ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΟΥ ΝΑΟΥ
- ΟΙ ΙΕΡΕΙΣ ΤΟΥ ΝΑΟΥ
- ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ Ι. ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ
- ΟΠΤΙΚΟΑΚΟΥΣΤΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ
- Ι. ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ
- ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΟ - ΝΕΟΤΗΤΑ
- ΕΝΟΡ. ΑΙΜΟΔΟΣΙΑ
- ΕΝΟΡ. ΣΥΝΑΞΕΙΣ
- ΕΝΟΡΙΑΚΟ ΦΙΛΟΠΤΩΧΟ
- ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΕΙΣ Ι. Α. ΑΘΗΝΩΝ
- ΝΗΣΤΕΙΟΔΡΟΜΙΟ
- ΖΩΝΤΑΝΕΣ ΜΕΤΑΔΟΣΕΙΣ
- ΟΙ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
Η ΩΡΑ ΕΙΝΑΙ
30 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2023 - Μ. ΤΡΙΤΗ
Ο Κύριός μας, ο Ιησούς Χριστός, όταν ανέβαινε στα Ιεροσόλυμα και πλησίαζε προς το εκούσιο Πάθος, έλεγε στους μαθητές Του ορισμένες παραβολές για να τους προετοιμάσει. Μερικές, μάλιστα, τις έλεγε για να καυτηριάσει και να χτυπήσει του Γραμματείς και τους Φαρισαίους.
29 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2024 - Μ. ΔΕΥΤΕΡΑ
Από τη σημερινή μέρα ξεκινούν τα άγια Πάθη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Τύπος του Κυρίου μας Ιησού είναι ο πάγκαλος Ιωσήφ που σήμερα επιτελούμε (α) την ανάμνησή του.
Ήταν ο μικρότερος γιός του Πατριάρχη Ιακώβ και ο πιο αγαπητός. Όμως φθονήθηκε από τα αδέλφια του και αρχικά τον έριξαν σ' ένα βαθύ λάκκο και εξαπάτησαν το πατέρα τους χρησιμοποιώντας ένα ματωμένο ρούχο ότι δήθεν τον κατασπάραξε κάποιο θηρίο. Στη συνέχεια τον πούλησαν για τριάντα αργύρια σε εμπόρους, οι οποίοι τον ξανά πούλησαν στον αρχιμάγειρα του βασιλιά της Αιγύπτου, τον Πετεφρή. Ο Ιωσήφ ήταν πανέμορφος και τον ερωτεύθηκε η γυναίκα του Πετεφρή, που θέλησε να τον παρασύρει σε ανήθικη πράξη βιαίως. Μόλις εκείνη έπιασε τον Ιωσήφ, εκείνος άφησε στα χέρια της το χιτώνα του και έφυγε. Εκείνη από το θυμό της τον συκοφάντησε στο σύζυγό της, ότι δήθεν αυτός επιτέθηκε εναντίον της με ανήθικους σκοπούς. Ο Πετεφρής την πίστεψε και φυλάκισε τον Ιωσήφ. Κάποτε όμως ο Φαραώ, ο βασιλιάς της Αιγύπτου, είδε ένα παράξενο όνειρο και ζήτησε έναν εξηγητή.
Με το φωτισμό του Θεού, μόνο ο Ιωσήφ μπόρεσε να το εξηγήσει. Ότι θα έλθουν στη χώρα του επτά χρόνια ευφορίας και επτά ακαρπίας και πείνας. Ενθουσιάσθηκε ο Φαραώ από τη σοφία του και τον έκανε γενικό άρχοντα, σαν πρωθυπουργό. Ο Ιωσήφ διαχειρίσθηκε άριστα την εξουσία και φρόντισε στα δύσκολα χρόνια της πείνας όλο το λαό. Με αφορμή η διανομή του σιταριού, φανερώθηκαν τ' αδέλφια του που τον είχαν φθονήσει. Εκείνος δεν τους κράτησε κακία, αντίθετα τα προσκάλεσε μόνιμα στην Αίγυπτο μαζί με τους γονείς.
Αυτός λοιπόν αποτελεί προ-εικόνιση του Χριστού, διότι και Αυτός, αγαπητός γιός του Πατέρα, φθονήθηκε από τους ομοφύλους Του Ιουδαίους, πουλήθηκε από το μαθητή Του για τριάντα αργύρια και κλείσθηκε στο σκοτεινό λάκκο, τον τάφο.
Την ίδια μέρα (β) μνημονεύουμε
και τη άκαρπο συκή, την οποία καταράστηκε ο Κύριος και ξεράθηκε αμέσως.
Συμβολίζει τόσο τη Συναγωγή των Εβραίων, η οποία δεν είχε πνευματικούς
καρπούς, όσο και κάθε άνθρωπο που στερείται πνευματικών καρπών, αρετών.
Έδειξε
ο Κύριος τη δύναμή Του στο άψυχο δένδρο και ποτέ πάνω σε άνθρωπο, για
να δείξει ότι δεν έχει μόνο δύναμη να ευεργετεί, αλλά και να τιμωρεί.
Η υμνογραφία αναφέρεται σήμερα στα δύο παραπάνω θέματα, αλλά και επί πλέον στο θέμα της πορείας του Κυρίου προς το Πάθος. Από το τροπάριο: «Ιδού ο Νυμφίος έρχεται...» οι ακολουθίες της Μ. Δευτέρας έως Τετάρτης λέγονται και «Ακολουθίες του Νυμφίου».
ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ (ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ)
ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ
Το Σάββατο του Λαζάρου (το Σάββατο πριν από την Κυριακή των Βαΐων) τα
παιδιά γυρίζουν τα σπίτια και τραγουδούν τα ειδικά κάλαντα (Λαζαρικά)
σε διάφορες παραλλαγές, που εξιστορούν την «εκ νεκρών έγερση» του
Λαζάρου.
Διαβάστε ή ακούστε τα κάλαντα από διάφορες περιοχές της Ελλάδος.
1. Κάλαντα Λαζάρου (Ανατολικής Θράκης)
Ήρθ’ ο Λάζαρος, ήρθαν τα Bάγια
καλή μέρα σας, καλή σας μέρα.
Tώρα λάλησε πουλί κι αηδόνι
τώρα λάλησε και χελιδόνι.
ν-Εσένα πρέπ’ αφέντη μου ν-αυτά τα τρία ζευγάρια
τα ντρέχεις τα, τα σπέρνεις τα, γυρίζεις τριβολά τα.
Kαι σκάλωσεν ο κάτσινος στης νεραντζιάς τον κλώνο,
και σκάλωσεν τ’ αλέτρι μου στης νεραντζιάς τη ρίζα.
Πίσου μαύρε μ’, πίσου ξανθέ μ’, πίσου καραβουκύρη
μην πάρω τα κουδούνια σου και βάλω τα στο μαύρο μ’.
ν-Εγώ το μαύρο θέλω ντο, το μαύρο χρειάζομαί ντο
για να τον στέλνω στο γιαλό να κουβαλεί τις πέτρες.
2. Ήρθ’ ου Λάζαρους (Αιανή Κοζάνης)
Ήρθ’ ου Λάζαρους, ήρθαν τα βάγια.
– Πού ήσαν Λάζαρε, πού ήσαν κρυμμένους;
– Μες στου χάντακα, χαντακουμένους.
Δώσ’ μι, δώσ’ μι κρύου νιράκι
γιατ’ είναι του στόμα μου, πικρό φαρμάκι.
– Σήκου Λάζαρε κι μην κοιμάσι,
ήρθ’ η μάνα σου από την Πόλη,
σ’ ίφιρι χαρτί κι κουμπουλόι.
– Βάια, βάια του Βαϊού,
τρώμι ψάρια και κουλιού
και την άλλη Κυριακή,
τρώμε το παχύ τ’ αρνί.
– Η κουτίτσα σας αβγά γιννάει
κι η φουλίτσα σας δεν τα χουράει,
δώστε μας να τα χαρούμε
και του χρόνου πάλι να ρθούμε.
– Του καλαθάκι μ’ θέλ’ αβγό
κι η τζιπούλα μ’ θέλ’ κουκό[σες]1.
Λαζαρίνα, κουκουτίνα2
βάλ’ αβγό στην καλαθίνα.
Και του χρόνου
*1κουκόσες: καρύδια
*2κουκουτίνα: η μικρή Λαζαρίνα που κρατάει το καλάθι και μαζεύει τα αβγά που δίνουν οι νοικοκυρές
3. Πού ‘σαι Λάζαρε (Ακραίφνιο, Βοιωτίας)
– Πού ’σαι Λάζαρε, πού είναι η φωνή σου
που σε γύρευε η μάνα κι η αδερφή σου.
– Ήμουνα στη γη, στη γη βαθιά χωμένος
κι από τους εχθρούς, εχθρούς βαλαντωμένος.
Βάγια, βάγια των βαγιών,
τρώνε ψάρια, τον κολιόν
και την άλλη Κυριακή,
ψήνουν το παχύ αρνί.
Εις την πόλη Βηθανία κλαίει η Μάρθα κι η Μαρία
έχασε τον αδερφό της, τον καλό και καρδιακό της.
Τρεις ημέρες τον θρηνούσαν και τον ιμερολογούσαν
την ημέρα τη τετάρτη κίνησ’ ο Χριστός για να ’ρθει
και ευρήκε τη Μαρία έξω από τη Βηθανία.
Πες μας Λάζαρε τι είδες εις τον Άδη που επήγες.
Είδα πόνους, είδα θρήνους, είδα βάσανα και τρόμους
δώστε μου λίγο νεράκι να ξεπλύνω το φαρμάκι
το φαρμάκι των Εβραίων και μη με ρωτάτε πλέον.
Και του χρόνου.
5. Ήρθε ο Λάζαρος, ήρθαν τα Βάγια (Τρίκερι)
Ήρθε ο Λάζαρος, ήρθαν τα Βάγια
ήρθε η Κυριακή που τρων τα ψάρια.
Ξύπνα Λάζαρε και μη κοιμάσαι
τώρα μέρα μας, τώρα χρονιά μας,
τα κουτάκια μας αυγά γεννούνε
δώστε μας και μας να τα χαρούμε.
Και του χρόνου.
6. Ήρθεν ο Λάζαρης (Ήπειρος)
Ήρθεν ο Λάζαρης, ήρθαν τα Βάγια
ήρθε κι η γιορτή που τρώμε ψάρια
οι κοτούλες μας αυγά γεννούνε
κι οι φωλίτσες σας δεν τα χωρούνε
δώστε μας και μας για να χαρούμε
και το Λάζαρο για να σας πούμε.
Κουφολάζαρε, κουφοπερδίκι
δος μου έν’ αυγό να πάω σ’ άλλο σπίτι.
Και του χρόν’.